15/12/11
Outono, o Vao
O outono tráenos a urdimbre que sustenta a vida, a promesa de revivir: mil minuteiros perdidos no ar, rachando o ceo.
El otoño nos trae la urdimbre que sustenta la vida, la promesa de revivir: mil minuteros perdidos en el aire, rompiendo el cielo.
Vigo, praia do Vao
1/12/11
Pompas
Indefectiblemente, as pompas estouran e desaparecen para sempre. Coa mesma futilidade coa que foron creadas, estúpidas e efímeras, esváense no ar sen deixar pegada nin rastro: ou tal vez só unhas poucas pingas molestas de xabrón.
A pedra, redonda, a cordel, solar e pacientemente labrada polo mestre canteiro e o tempo, permanece.
Indefectiblemente, las pompas explotan y desaparecen para siempre. Con la misma futilidad con la que fueron creadas, estúpidas y efímeras, se desvanecen en el aire sin dejar huella ni rastro: o, tal vez, sólo unas pocas gotas molestas de jabón.
La piedra, redonda, a cordel, solar e pacientemente labrada por el maestro cantero y el tiempo, permanece.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)