13/9/12

Corenta e cinco

Ou non é, finalmente, cruzar as pontes, deambular as rúas, deixar pegadas, pintar de vermello os horizontes, percurar a luz, amosar as nosas sombras sen temor, relucir na tarde, estourar entre as nubes...? 
Vivir, camiñar unidos deixando que o tempo só roce suave, moi suave, a nosa pel cómplice.