16/11/14

Com un arbre nu

Illa de Ons
Com un arbre nu
Com un arbre nu,
com dibuix fet al vent,
com un arbre nu,
jo, l'ocell.
Com del mar un port,
món silent,
cau d'amor,
com del mar un port,
jo, el vaixell.
L'infinit tot d'un cop
i el silenci absolut.
Som el món sencer
i també el no-res.
Tanca els ulls: som esperit.
Obre els ulls: som el cos.
Som la llum del sol,
de la nit la foscor.
Com un llibre blanc
on hi ha escrit el meu nom.
Com un llibre blanc,
jo, aquell mot.
Com una cançó,
joc del so
joc del to.
Com una cançó,
jo, l'acord.

Coma unha árbore núa(*)
Coma unha árbore núa
coma debuxo feito ao vento
coma unha árbore núa,
eu, o paxaro.
Coma do mar un porto,
mundo silandeiro,
acubillo de amor,
coma do mar un porto,
eu, o barco.
O infindo todo dun golpe
e o silenzo absoluto.
Somos o mundo sinceiro
e tamén a nada.
Pecha os ollos: somos espírito.
Abre os ollos: somos o corpo.
Somos a luz do sol,
Coma un libro branco
onde está escrito o meu nome.
Coma un libro branco,
eu, aquela verba.
Coma unha canción,
xogo do son
xogo do ton.
Coma unha canción,
eu, o acorde.

Lluis Llach

(*) Traducido por Rafael Ojea

(A Daniel, Xaime e Antón, por aquel día de salitre e saudade compartida)



 Licencia de Creative Commons 

12/11/14

Voltaremos cargados de madrugadas

 
 
 
 
 

Seres soterrados vixían cos seus periscopios a nosa fuxida. 
Saben que voltaremos, cargados de madrugadas, 
alimentados de sombras, 
a tentar de novo recuperar as cidades baleiras.

Seres subterráneos vigilan con sus periscopios nuestra huída. 
Saben que volveremos, cargados de madrugadas, 
alimentados de sombras, 
a intentar de nuevo recuperar las ciudades vacías.


Licencia de Creative Commons