26/10/13

Fugas











Mirada, fuxida, perda.
Un punto, un intre de ancoraxe: pararse, permanecer na delgada liña que sustenta os nosos soños. 
Abrir o diafragma, respirar, asegurarse de construir un lugar nítido para contemplar tranquilamente o camiño desenfocado que falta, para rexistrar o tempo fuxido esvarado entre as mans enlazadas cando  pensabamos que aínda non era demasiado tarde.
Abrir o diafragma para amortecer o golpe do sólido: abrir de par en par a porta a esa luz branca.
Fotografar a nada que habita os intersicios das cousas: fuxir, fluir. Vivir.


Mirada, huída, pérdida.
Un punto, un momento de anclaje: pararse, permanecer en la delgada línea que sustenta nuestros sueños. 
Abrir el diafragma, respirar, asegurarse de construir un lugar nítido para contemplar tranquilamente el camino desenfocado que falta, para registrar el tiempo huído que resbaló entre las manos enlazadas cuando pensábamos que aún no era demasiado tarde.
Abrir el diafragma para amortiguar el golpe de lo sólido: abrir de par en par la puerta a esa luz blanca.
Fotografiar la nada que habita los intersicios de las cosas: huir, fluir. Vivir.