13/9/21

Cincoenta e cuatro

Nos mares aos que sempre voltas, nos que nadas na percura dese illote no que fixar a calma para observar a distancia precisa e suave que o separa do presente: unhas brazadas decididas,

Nese lugar mírote con silencio suave e cómplice e amo contigo tódalas miradas e palabras que atesoura, os choutos de nena, os agarimos e as tenruras, as trasnadas, a froita roubada, os berros felices de vida que quero que escoitemos xuntos cando os ruidos do mundo nos axoulen.

Ata ese lugar calmo e a salvo os dous, nado tamén eu, sen fin e sen fatiga, para sentármonos xuntos para sempre a contemplar e vivir a vida co sorriso da infancia feliz recuperada. Contigo.



No hay comentarios.: